Στην 4ησυνάντηση, η «Ομάδα των 16» συζήτησε και κατέγραψε τις προφανείς μορφές της Βίας, έτσι όπως αυτές εμφανίζονται στις σχέσεις και γενικότερα στη ζωή των ανθρώπων. Η Ομάδα αναγνώρισε τα ‘’πρόσωπα’’ τη Βίας και εντόπισε τα χαρακτηριστικά της.
Ακολούθως προβλήθηκε η ταινία μικρού μήκους του Ιρανού, Μπαμπά Ανβάρι, που βασίζεται στα γραπτά του Τζορτζ Όργουελ, ο οποίος στο «1984» έγραφε ότι «ελευθερία είναι να μπορείς να πεις ότι 2+2=4», είναι το μέσο για να διερευνηθεί η έννοια της ελεύθερης σκέψης. Στην ταινία, με τρόπο απρόσμενο, σκιαγραφείται η απόπειρα χειραγώγησης της σκέψης και η βίαιη επιβολή της εξουσίας, που αποτελούν μορφές βίας από τις πιο επικίνδυνες γιατί δεν είναι προφανείς και γιατί χρησιμοποιούν φαινομενικά «αθώα μέσα». Με αφορμή την ταινία:
Τίτλος: 2+2=5
https://www.dailymotion.com/video/x16ztpg
εφαρμόστηκαν δραστηριότητες:
Πριν από την προβολή της ταινίας, η συντονίστρια έγραψε στον πίνακα τη μαθηματική πράξη, 2+2=4, και έθεσε το ερώτημα, γιατί 2+2 κάνει 4 και δεν κάνει 5, 6…, προκειμένου η Ομάδα κάνοντας συλλογισμούς, να καταλήξει στο ότι το 2+2 είναι μια μαθηματική πράξη που αποδεικνύεται, ισχύει και κανείς δεν μπορεί να την αλλάξει. Είναι κάτι δεδομένο και αυτονόητο.
Η ταινία προβλήθηκε με παύσεις σε καίρια σημεία, ώστε να τίθενται ερωτήματα σχετικά με τη στάση και τις επιλογές των βασικών χαρακτήρων
Μετά το τέλος της προβολής, η Ομάδα προβληματίστηκε, συζήτησε και ανέδειξε την βία των καταπιεστικών και ανελεύθερων καθεστώτων, όπου τα πάντα διαστρεβλώνονται και παραποιούνται, με στόχο τον πλήρη έλεγχο των συνειδήσεων και τη χειραγώγηση της σκέψης. Έγινε αντιληπτό από την Ομάδα ότι η δημοκρατία και η ελεύθερη σκέψη δεν είναι δεδομένη για όλους τους ανθρώπους.
